Thursday 13 October 2016

వేధిస్తూ నీ తలపులు వేదనలా నా కనుల నీరై జారుతుంటే కలగా మిగిలిన నీ రూపాన్ని ఊపిరి ఉలిగా చేసి మలుస్తున్నా... క్షణాలు యుగాలైన దారుల్లో మనమై పరుచుకున్న జ్ఞాపకాలన్నీ అపురూపంగా అందుకుంటూ... నీ వియోగంతో మది నిండిపోతోంది!...నిర్లిప్తంగా! నిన్నటిని మదిలోతుల్లోనించి వెలికితీయలేని నిస్సహాయతల్లో... అభిషేకిస్తున్నాయేమో కన్నీళ్ళలో తడిసిపోతున్నాయి కనురెప్పలు.. త్వరగా దరి చేరు ... మరణం నా మార్గంలో పలుకరించేలోగా!!!.


No comments:

Post a Comment